அரசியல் கைதிகளின் பாடல்கள்: வர்ஷவ்யங்கா முதல் கோலிமா வரை

புரட்சியாளர்கள், "மனசாட்சியின் கைதிகள்", எதிர்ப்பாளர்கள், "மக்களின் எதிரிகள்" - கடந்த சில நூற்றாண்டுகளாக அரசியல் கைதிகள் அழைக்கப்பட்டனர். இருப்பினும், இது உண்மையில் பெயரைப் பற்றியதா? எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, ஒரு சிந்தனை, சிந்தனையுள்ள நபர் தவிர்க்க முடியாமல் எந்த அரசாங்கத்தாலும், எந்த ஆட்சியாலும் விரும்பப்படுவதில்லை. அலெக்சாண்டர் சோல்ஜெனிட்சின் சரியாகக் குறிப்பிட்டது போல், "அதிகாரிகள் தங்களுக்கு எதிரானவர்களுக்கு பயப்படுவதில்லை, ஆனால் அவர்களுக்கு மேலே இருப்பவர்களுக்கு பயப்படுகிறார்கள்."

"காடு வெட்டப்பட்டது, சில்லுகள் பறக்கின்றன" - அல்லது அவர்கள் "தனிமைப்படுத்துங்கள், ஆனால் பாதுகாக்க" முயற்சிப்பதன் மூலம், அதிருப்தியாளர்களை ஒட்டுமொத்த பயங்கரவாதத்தின் கொள்கையின்படி அதிகாரிகள் கையாளுகின்றனர். மேலும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தனிமைப்படுத்தல் முறை சிறை அல்லது முகாம். முகாம்களிலும் மண்டலங்களிலும் நிறைய சுவாரஸ்யமான மக்கள் கூடியிருந்த காலம் இருந்தது. அவர்களில் கவிஞர்களும் இசைக்கலைஞர்களும் இருந்தனர். இப்படித்தான் அரசியல் கைதிகளின் பாடல்கள் பிறக்க ஆரம்பித்தன.

போலந்திலிருந்து அது ஒரு பொருட்டல்ல…

சிறைத் தோற்றத்தின் முதல் புரட்சிகர தலைசிறந்த படைப்புகளில் ஒன்று பிரபலமானது "வர்ஷவ்யங்கா". பெயர் தற்செயலானதல்ல - உண்மையில், பாடலின் அசல் வரிகள் போலந்து வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவை மற்றும் வக்லாவ் ஸ்வெனிக்கிக்கு சொந்தமானது. அவர், "மார்ச் ஆஃப் தி ஜூவாவ்" (அல்ஜீரியாவில் போராடிய பிரெஞ்சு காலாட்படை வீரர்கள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள்) மீது நம்பியிருந்தார்.

வர்ஷவ்யங்கா

இந்த உரை ரஷ்ய மொழியில் "தொழில்முறை புரட்சியாளர்" மற்றும் லெனினின் தோழரான க்ளெப் கிரிஜானோவ்ஸ்கியால் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. 1897 இல் அவர் புடிர்கா சிறைச்சாலையில் இருந்தபோது இது நடந்தது. ஆறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, உரை வெளியிடப்பட்டது. பாடல், அவர்கள் சொல்வது போல், மக்களிடம் சென்றது: அது போராட, தடுப்புகளுக்கு அழைப்பு விடுத்தது. உள்நாட்டுப் போர் முடியும் வரை மகிழ்வோடு பாடப்பட்டது.

சிறையிலிருந்து நித்திய சுதந்திரம் வரை

ஜார் ஆட்சி புரட்சியாளர்களை மிகவும் தாராளமாக நடத்தியது: சைபீரியாவில் குடியேறுவதற்கு நாடுகடத்தப்பட்டது, குறுகிய சிறைவாசம், அரிதாக நரோத்னயா வோல்யா உறுப்பினர்கள் மற்றும் பயங்கரவாதிகளைத் தவிர வேறு எவரும் தூக்கிலிடப்பட்டனர் அல்லது சுட்டுக் கொல்லப்பட்டனர். எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அரசியல் கைதிகள் தங்கள் மரணத்திற்குச் சென்றபோது அல்லது அவர்களின் கடைசி துக்கப் பயணத்தில் வீழ்ந்த தோழர்களைக் கண்டால், அவர்கள் இறுதி ஊர்வலத்தைப் பாடினர். “பயங்கரமான போராட்டத்தில் நீங்கள் பலியாகினீர்கள்”. உரையின் ஆசிரியர் அன்டன் அமோசோவ் ஆவார், அவர் ஆர்கடி ஆர்க்காங்கெல்ஸ்கி என்ற புனைப்பெயரில் வெளியிடப்பட்டார். 19 ஆம் நூற்றாண்டின் குருட்டுக் கவிஞரான புஷ்கினின் சமகாலத்தவரான இவான் கோஸ்லோவ் எழுதிய "சிக்கலான படைப்பிரிவுக்கு முன் டிரம் அடிக்கவில்லை..." என்ற கவிதையால் மெல்லிசை அடிப்படை அமைக்கப்பட்டுள்ளது. இதற்கு இசையமைப்பாளர் ஏ. வர்லமோவ் இசை அமைத்தார்.

மரணப் போராட்டத்தில் நீங்கள் பலியாகினீர்கள்

ஒரு வசனம் பெல்ஷாசார் மன்னரின் விவிலியக் கதையைக் குறிப்பிடுவது ஆர்வமாக உள்ளது, அவர் மற்றும் பாபிலோன் அனைவரின் மரணம் பற்றிய வலிமையான மாய கணிப்புக்கு செவிசாய்க்கவில்லை. இருப்பினும், இந்த நினைவூட்டல் யாரையும் தொந்தரவு செய்யவில்லை - எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அரசியல் கைதிகளின் பாடலின் உரையில் நவீன கொடுங்கோலர்களுக்கு அவர்களின் தன்னிச்சையானது விரைவில் அல்லது பின்னர் வீழ்ச்சியடையும், மேலும் மக்கள் "பெரிய, சக்திவாய்ந்த, சுதந்திரமாக மாறுவார்கள்" என்று ஒரு வலிமையான நினைவூட்டல் இருந்தது. ." 1919 முதல் 1932 வரை ஒன்றரை தசாப்தங்களாக இந்தப் பாடல் மிகவும் பிரபலமாக இருந்தது. நள்ளிரவு வந்ததும் மாஸ்கோ கிரெம்ளினின் ஸ்பாஸ்கயா கோபுரத்தின் மணி ஒலியில் அதன் மெல்லிசை அமைக்கப்பட்டது.

அரசியல் கைதிகள் மத்தியிலும் இந்தப் பாடல் பிரபலமானது "கடுமையான அடிமைத்தனத்தால் சித்திரவதை செய்யப்பட்டார்" - வீழ்ந்த தோழருக்காக அழுவது. அதன் உருவாக்கத்திற்கான காரணம் சிறையில் காசநோயால் இறந்த மாணவர் பாவெல் செர்னிஷேவின் இறுதிச் சடங்கு ஆகும், இதன் விளைவாக வெகுஜன ஆர்ப்பாட்டம் ஏற்பட்டது. கவிதைகளை எழுதியவர் GA Machtet என்று கருதப்படுகிறார், இருப்பினும் அவரது படைப்புரிமை ஆவணப்படுத்தப்படவில்லை - இது சாத்தியமானதாக மட்டுமே கோட்பாட்டளவில் நியாயப்படுத்தப்பட்டது. இந்த பாடல் 1942 குளிர்காலத்தில் க்ராஸ்னோடனில் இளம் காவலரால் மரணதண்டனைக்கு முன் பாடப்பட்டது என்று ஒரு புராணக்கதை உள்ளது.

கடுமையான அடிமைத்தனத்தால் சித்திரவதை செய்யப்பட்டார்

இழப்பதற்கு எதுவும் இல்லாத போது...

ஸ்ராலினிச காலத்தின் பிற்பகுதியில் அரசியல் கைதிகளின் பாடல்கள், முதலில், "அந்த வனினோ துறைமுகம் எனக்கு நினைவிருக்கிறது" и "டன்ட்ரா முழுவதும்". வனினோ துறைமுகம் பசிபிக் பெருங்கடலின் கரையில் அமைந்திருந்தது. இது ஒரு பரிமாற்ற புள்ளியாக செயல்பட்டது; கைதிகளுடன் கூடிய ரயில்கள் இங்கு வழங்கப்பட்டு கப்பல்களில் ஏற்றப்பட்டன. பின்னர் - மகடன், கோலிமா, டால்ஸ்ட்ராய் மற்றும் செவ்வோஸ்ட்லாக். 1945 கோடையில் வனினோ துறைமுகம் செயல்பாட்டுக்கு வந்தது என்பதன் மூலம் ஆராயும்போது, ​​இந்த தேதிக்கு முன்னதாக பாடல் எழுதப்படவில்லை.

அந்த வனினோ துறைமுகம் எனக்கு நினைவிருக்கிறது

உரையின் ஆசிரியர்களாக யார் பெயரிடப்பட்டாலும் - பிரபல கவிஞர்களான போரிஸ் ருச்சேவ், போரிஸ் கோர்னிலோவ், நிகோலாய் ஜபோலோட்ஸ்கி மற்றும் பொது மக்களுக்குத் தெரியாத ஃபியோடர் டெமின்-பிளாகோவெஷ்சென்ஸ்கி, கான்ஸ்டான்டின் சரகனோவ், கிரிகோரி அலெக்ஸாண்ட்ரோவ். பெரும்பாலும் பிந்தையவரின் படைப்புரிமை - 1951 இல் ஒரு ஆட்டோகிராப் உள்ளது. நிச்சயமாக, பாடல் ஆசிரியரிடமிருந்து பிரிந்து, நாட்டுப்புறக் கதையாக மாறியது மற்றும் உரையின் பல வகைகளைப் பெற்றது. நிச்சயமாக, உரைக்கு பழமையான திருடர்களுடன் எந்த தொடர்பும் இல்லை; நம் முன் மிக உயர்ந்த தரமான கவிதை உள்ளது.

"டிரெய்ன் வோர்குடா-லெனின்கிராட்" பாடலைப் பொறுத்தவரை (மற்றொரு பெயர் "டன்ட்ரா முழுவதும்"), அதன் மெல்லிசை கண்ணீர், தீவிர காதல் யார்ட் பாடலான "வழக்கறிஞரின் மகள்" பாடலை மிகவும் நினைவூட்டுகிறது. பதிப்புரிமை சமீபத்தில் கிரிகோரி ஷுர்மக்கால் நிரூபிக்கப்பட்டு பதிவு செய்யப்பட்டது. முகாம்களில் இருந்து தப்பிப்பது மிகவும் அரிதானது - தப்பியோடியவர்கள் தாங்கள் மரணத்திற்கு அல்லது தாமதமாக மரணதண்டனைக்கு ஆளானார்கள் என்பதை புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை. ஆயினும்கூட, இந்த பாடல் சுதந்திரத்திற்கான கைதிகளின் நித்திய விருப்பத்தை கவிதையாக்குகிறது மற்றும் காவலர்களின் வெறுப்பால் தூண்டப்படுகிறது. இயக்குனர் எல்டார் ரியாசனோவ் இந்த பாடலை "வாக்களிக்கப்பட்ட சொர்க்கம்" படத்தின் ஹீரோக்களின் வாயில் வைத்தார். எனவே அரசியல் கைதிகளின் பாடல்கள் இன்றும் தொடர்கின்றன.

டன்ட்ரா மூலம், ரயில் மூலம்...