ஜியோவானி பாட்டிஸ்டா ரூபினி |

ஜியோவானி பாட்டிஸ்டா ரூபினி

XNUMX ஆம் நூற்றாண்டின் குரல் கலையின் வல்லுநர்களில் ஒருவரான பனோவ்கா, ரூபினியைப் பற்றி எழுதுகிறார்: "அவருக்கு வலுவான மற்றும் தைரியமான குரல் இருந்தது, ஆனால் அவர் ஒலியின் வலிமைக்கு, அதிர்வுகளின் சொனாரிட்டிக்கு, உலோகத்திற்கு கடன்பட்டிருக்கிறார். டிம்பர். அதே நேரத்தில், அவரது குரல் ஒரு பாடல் சோப்ரானோ போல விதிவிலக்காக மீள் மற்றும் மொபைல் இருந்தது. ரூபினி மேல் சொப்ரானோ குறிப்புகளை எளிதாக எடுத்து அதே நேரத்தில் நம்பிக்கையுடனும் தெளிவாகவும் உள்வாங்கினாள்.

ஆனால் பாடகர் வி.வி திமோகின் பற்றிய கருத்து. "முதலாவதாக, பாடகர் ஒரு பரந்த அளவிலான விதிவிலக்கான அழகான குரல் மூலம் பார்வையாளர்களை மகிழ்வித்தார் (ஒரு சிறிய ஆக்டேவின் "மை" முதல் "சி" முதல் ஆக்டேவின் "சி" வரை), அவரது நடிப்பின் பிரகாசம், தூய்மை மற்றும் புத்திசாலித்தனம். சிறந்த திறமையுடன், குத்தகைதாரர் மிகச்சிறப்பாக வளர்ந்த மேல் பதிவேட்டைப் பயன்படுத்தினார் (ரூபினி "ஃபா" மற்றும் "உப்பு" இரண்டையும் எடுத்துக் கொள்ளலாம்). அவர் ஃபால்செட்டோவை நாடினார், "மார்புக் குறிப்புகளில்" எந்த குறைபாடுகளையும் மறைப்பதற்காக அல்ல, ஆனால் "மனித பாடலை மாறுபாடுகள் மூலம் பல்வகைப்படுத்துதல், உணர்வுகள் மற்றும் உணர்ச்சிகளின் மிக முக்கியமான நிழல்களை வெளிப்படுத்துதல்" என்ற ஒரே நோக்கத்துடன். "இது புதிய, அனைத்து சக்திவாய்ந்த விளைவுகளின் வளமான, வற்றாத வசந்தமாக இருந்தது." பாடகரின் குரல் நெகிழ்வுத்தன்மை, ஜூசி, வெல்வெட் நிழல், ஒலி, பதிவு முதல் பதிவு வரை மென்மையான மாற்றங்களுடன் வென்றது. ஃபோர்டே மற்றும் பியானோ இடையே உள்ள வேறுபாடுகளை வலியுறுத்த கலைஞர் ஒரு குறிப்பிடத்தக்க திறனைக் கொண்டிருந்தார்.

ஜியோவானி பாட்டிஸ்டா ரூபினி ஏப்ரல் 7, 1795 அன்று ரோமானோவில் உள்ளூர் இசை ஆசிரியரின் குடும்பத்தில் பிறந்தார். சிறுவயதில் அவர் கற்பிப்பதில் பெரிய வெற்றியைக் காட்டவில்லை, அவருடைய குரல் கேட்போர் மத்தியில் மகிழ்ச்சியை ஏற்படுத்தவில்லை. ஜியோவானியின் இசை ஆய்வுகள் முறையற்றவை: அருகிலுள்ள சிறிய கிராமங்களில் ஒன்றின் அமைப்பாளர் அவருக்கு நல்லிணக்கம் மற்றும் கலவை பற்றிய பாடங்களைக் கொடுத்தார்.

ரூபினி தேவாலயங்களில் பாடகியாகவும், நாடக இசைக்குழுக்களில் வயலின் கலைஞராகவும் தொடங்கினார். பன்னிரண்டு வயதில், சிறுவன் பெர்கமோவில் உள்ள ஒரு தியேட்டரில் பாடகராக மாறுகிறான். பின்னர் ரூபினி ஒரு டிராவலிங் ஓபரா நிறுவனத்தின் குழுவில் சேர்ந்தார், அங்கு அவருக்கு கடுமையான வாழ்க்கைப் பள்ளிக்குச் செல்ல வாய்ப்பு கிடைத்தது. ஜீவனாம்சம் சம்பாதிக்க, ஜியோவானி ஒரு வயலின் கலைஞருடன் ஒரு கச்சேரி சுற்றுப்பயணத்தை மேற்கொள்கிறார், ஆனால் அந்த யோசனை எதுவும் வரவில்லை. 1814 ஆம் ஆண்டில், பீட்ரோ ஜெனரலியின் டியர்ஸ் ஆஃப் தி விதவை என்ற ஓபராவில் பாவியாவில் அவருக்கு அறிமுகமானார். பின்னர் ப்ரெசியாவிற்கும், 1815 ஆம் ஆண்டு திருவிழாவிற்கும், பின்னர் வெனிஸிற்கும், மிகவும் பிரபலமான சான் மொய்ஸ் தியேட்டருக்கு அழைப்பைப் பின்பற்றினார். விரைவில் பாடகர் சக்திவாய்ந்த இம்ப்ரேசரியோ டொமினிகோ பார்பியாவுடன் ஒப்பந்தம் செய்தார். நியோபோலிடன் தியேட்டர் "ஃபியோரெண்டினி" நிகழ்ச்சிகளில் பங்கேற்க ரூபினிக்கு அவர் உதவினார். ஜியோவானி மகிழ்ச்சியுடன் ஒப்புக்கொண்டார் - எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அத்தகைய ஒப்பந்தம் மற்றவற்றுடன், இத்தாலியின் மிகப்பெரிய பாடகர்களுடன் படிக்க அனுமதித்தது.

முதலில், இளம் பாடகர் பார்பியா குழுவின் திறமைகளின் தொகுப்பில் கிட்டத்தட்ட தொலைந்து போனார். ஜியோவானி ஊதியக் குறைப்புக்கு ஒப்புக்கொள்ள வேண்டியிருந்தது. ஆனால் விடாமுயற்சி மற்றும் புகழ்பெற்ற குத்தகைதாரர் ஆண்ட்ரியா நோசாரியுடன் ஆய்வுகள் தங்கள் பங்கைக் கொண்டிருந்தன, விரைவில் ரூபினி நியோபோலிடன் ஓபராவின் முக்கிய அலங்காரங்களில் ஒன்றாக ஆனார்.

அடுத்த எட்டு ஆண்டுகளாக, பாடகர் ரோம், நேபிள்ஸ், பலேர்மோ மேடைகளில் பெரும் வெற்றியைப் பெற்றார். இப்போது பார்பையா, ரூபினியை வைத்துக் கொள்வதற்காக, பாடகரின் கட்டணத்தை அதிகரிக்கச் செல்கிறார்.

அக்டோபர் 6, 1825 இல், ரூபினி பாரிஸில் அறிமுகமானார். இத்தாலிய ஓபராவில், அவர் முதலில் சிண்ட்ரெல்லாவிலும், பின்னர் தி லேடி ஆஃப் தி லேக் மற்றும் ஓதெல்லோவிலும் பாடினார்.

ஓட்டெல்லோ ரோசினியின் பாத்திரம் ரூபினிக்காக சிறப்பாக மீண்டும் எழுதப்பட்டது - எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அவர் முதலில் நோசாரியின் குறைந்த குரலின் அடிப்படையில் அதை உருவாக்கினார். இந்த பாத்திரத்தில், பாடகர் சில நேரங்களில் நுட்பமான விவரங்களை முன்னிலைப்படுத்த தனது திறனைக் காட்டினார், முழு படத்தையும் அற்புதமான ஒருமைப்பாடு மற்றும் உண்மைத்தன்மையைக் கொடுத்தார்.

என்ன சோகத்துடன், பொறாமையால் காயப்பட்ட இதயத்தின் வலியுடன், பாடகர் டெஸ்டெமோனாவுடன் மூன்றாவது செயலின் பதட்டமான இறுதிக் காட்சியை கழித்தார்! "இந்த டூயட்டின் மையக்கருத்து மிகவும் சிக்கலான மற்றும் நீண்ட ரவுலேடில் முடிவடைகிறது: இங்கே நாம் அனைத்து கலைகளையும், ரூபினியின் அனைத்து ஆழ்ந்த இசை உணர்வையும் முழுமையாகப் பாராட்ட முடியும். பாடுவதில் எந்த அருளும், முழு ஆர்வமும், அவரது செயலை குளிர்விக்க வேண்டும் என்று தோன்றுகிறது - அது வேறு வழியில் மாறியது. ரூபினி ஒரு முக்கியத்துவமற்ற ரவுலேடுக்கு இவ்வளவு வலிமையையும், வியத்தகு உணர்வையும் கொடுக்க முடிந்தது, இந்த ரவுலேட் மிகவும் அதிர்ச்சியடைந்தது ... கேட்பவர்களை அதிர்ச்சிக்குள்ளாக்கியது, ”ஓதெல்லோவில் கலைஞரின் நடிப்புக்குப் பிறகு அவரது சமகாலத்தவர்களில் ஒருவர் எழுதினார்.

பிரெஞ்சு மக்கள் ஒருமனதாக இத்தாலிய கலைஞரை "குடியரசுகளின் ராஜா" என்று அங்கீகரித்தனர். பாரிஸில் ஆறு மாத வெற்றிக்குப் பிறகு, ரூபினி தனது தாய்நாட்டிற்குத் திரும்பினார். நேபிள்ஸ் மற்றும் மிலனில் நிகழ்த்திய பாடகர் வியன்னாவுக்குச் சென்றார்.

பாடகரின் முதல் வெற்றிகள் ரோசினியின் ஓபராக்களில் நிகழ்ச்சிகளுடன் தொடர்புடையவை. இசையமைப்பாளரின் பாணி கலைநயமிக்க புத்திசாலித்தனம், கலகலப்பு, ஆற்றல், மனோபாவம் நிறைந்தது, எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக கலைஞரின் திறமையின் தன்மைக்கு ஒத்திருக்கிறது.

ஆனால் ரூபினி மற்றொரு இத்தாலிய இசையமைப்பாளரான வின்சென்சோ பெல்லினியுடன் இணைந்து தனது உயரங்களை வென்றார். இளம் இசையமைப்பாளர் அவருக்கு ஒரு புதிய கண்கவர் உலகத்தைத் திறந்தார். மறுபுறம், பாடகர் பெலினியின் அங்கீகாரத்திற்கு நிறைய பங்களித்தார், அவரது நோக்கங்களின் மிக நுட்பமான செய்தித் தொடர்பாளராகவும் அவரது இசையின் ஒப்பற்ற மொழிபெயர்ப்பாளராகவும் இருந்தார்.

முதன்முறையாக, பெல்லினியும் ரூபினியும் தி பைரேட் என்ற ஓபராவின் முதல் காட்சிக்குத் தயாராகும் போது சந்தித்தனர். எஃப். பாஸ்டுரா எழுதுவது இங்கே: “... ஜியோவானி ரூபினியுடன், அவர் அதை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்ள முடிவு செய்தார், மேலும் குவால்டிரோவின் தலைப்புப் பகுதியை தனிப்பாடலாளர் பாட வேண்டியிருந்ததால், இசையமைப்பாளர் அந்த படத்தை எவ்வாறு சரியாக உருவாக்குவது என்று அவருக்குக் கற்பிக்க விரும்பினார். அவர் தனது இசையில் வரைந்தார். மேலும் அவர் கடினமாக உழைக்க வேண்டியிருந்தது, ஏனென்றால் ரூபினி தனது பங்கைப் பாட விரும்பினார், மேலும் பெல்லினியும் தனது பங்கை வகிக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தினார். ஒருவர் ஒலியை வெளியிடுவது, குரல் உற்பத்தி மற்றும் குரல் நுட்பத்தின் பிற தந்திரங்களைப் பற்றி மட்டுமே நினைத்தார், மற்றவர் அவரை மொழிபெயர்ப்பாளராக மாற்ற முயன்றார். ரூபினி ஒரு குத்தகைதாரர் மட்டுமே, ஆனால் பெல்லினி பாடகர் முதலில் ஒரு உறுதியான பாத்திரமாக மாற வேண்டும் என்று விரும்பினார், "ஆர்வத்துடன் கைப்பற்றப்பட்டார்."

கவுண்ட் பார்பியூ ஆசிரியருக்கும் நடிகருக்கும் இடையிலான பல மோதல்களில் ஒன்றைக் கண்டார். ரூபினி குவால்டிரோ மற்றும் இமோஜென் டூயட்டில் தனது குரல் வரியை ஒத்திகை பார்க்க பெல்லினிக்கு வந்தார். பார்பியூ சொல்வதை வைத்து ஆராயும்போது, ​​இது முதல் செயலில் இருந்து ஒரு டூயட் பாடலாக இருந்தது. மற்றும் எளிய சொற்றொடர்களை மாற்றியமைத்தல், எந்த குரல் அலங்காரமும் இல்லாமல், ஆனால் தீவிரமாக கிளர்ந்தெழுந்தது, பாடகரின் ஆன்மாவில் எந்த எதிரொலியையும் காணவில்லை, அவர் வழக்கமான எண்களுடன் பழக்கமாகிவிட்டார், சில நேரங்களில் மிகவும் கடினமாக, ஆனால் நிச்சயமாக பயனுள்ளதாக இருந்தார்.

அவர்கள் அதே பகுதியை பல முறை கடந்து சென்றனர், ஆனால் இசையமைப்பாளருக்கு என்ன தேவை என்பதை டெனரால் புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை, மேலும் அவரது ஆலோசனையைப் பின்பற்றவில்லை. இறுதியில், பெல்லினி பொறுமை இழந்தார்.

– நீ ஒரு கழுதை! அவர் ரூபினியிடம் எந்த சங்கடமும் இல்லாமல் அறிவித்தார்: "உங்கள் பாடலில் நீங்கள் எந்த உணர்வையும் வைக்கவில்லை!" இங்கே, இந்த காட்சியில், நீங்கள் முழு தியேட்டரையும் அசைக்க முடியும், நீங்கள் குளிர் மற்றும் ஆத்மா இல்லாதவர்!

ரூபினி குழப்பத்தில் அமைதியாக இருந்தாள். பெல்லினி, அமைதியாகி, மென்மையாகப் பேசினார்:

- அன்புள்ள ரூபினி, நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள், நீங்கள் யார் - ரூபினி அல்லது குவால்டிரோ?

"எனக்கு எல்லாம் புரிகிறது," என்று பாடகர் பதிலளித்தார், "ஆனால் நான் அவநம்பிக்கையாக இருப்பது போல் நடிக்கவோ அல்லது கோபத்துடன் என் கோபத்தை இழந்ததாக நடிக்கவோ முடியாது.

ஒரு பாடகர் மட்டுமே அத்தகைய பதிலைக் கொடுக்க முடியும், உண்மையான நடிகரால் அல்ல. இருப்பினும், ரூபினியை சமாதானப்படுத்த முடிந்தால், அவர் இரட்டிப்பாக வெற்றி பெறுவார் என்பதை பெல்லினி புரிந்து கொண்டார் - அவரும் நடிகரும். அவர் ஒரு கடைசி முயற்சியை மேற்கொண்டார்: அவரே டெனர் பகுதியைப் பாடினார், அதை அவர் விரும்பியபடி நிகழ்த்தினார். அவருக்கு சிறப்பு குரல் எதுவும் இல்லை, ஆனால் துரோகத்திற்காக இமோஜெனை நிந்தித்த குவால்டீரோவின் துன்பமான மெல்லிசை பிறக்க உதவிய உணர்வை எவ்வாறு சரியாக வைப்பது என்பது அவருக்குத் தெரியும்: "பியடோசா அல் பத்ரே, இ ரூகோ சி க்ரூடா எரி இன்டான்டோ." ("நீங்கள் உங்கள் தந்தையின் மீது பரிதாபப்பட்டீர்கள், ஆனால் நீங்கள் என்னுடன் மிகவும் இரக்கமின்றி இருந்தீர்கள்.") இந்த சோகமான காண்டிலீனாவில், ஒரு கடற்கொள்ளையரின் உணர்ச்சிமிக்க, அன்பான இதயம் வெளிப்படுகிறது.

இறுதியாக, ரூபினி இசையமைப்பாளர் தன்னிடமிருந்து என்ன விரும்புகிறார் என்பதை உணர்ந்தார், மேலும் ஒரு திடீர் தூண்டுதலால் பிடிபட்டார், அவர் பெலினியின் பாடலில் தனது அற்புதமான குரலைச் சேர்த்தார், இது முன்பு யாரும் கேள்விப்படாத துன்பத்தை இப்போது வெளிப்படுத்தியது.

குவால்டீரோவின் காவடினாவின் பிரீமியரில் ரூபினி நிகழ்த்திய “புயலின் நடுவில்” கைதட்டல் புயலை ஏற்படுத்தியது. "பரபரப்பானது, அதை வெளிப்படுத்த இயலாது," என்று பெல்லினி எழுதுகிறார், "பார்வையாளர்களுக்கு நன்றி தெரிவிக்க பத்து முறை" என்று அவர் தனது இருக்கையிலிருந்து எழுந்தார். ரூபினி, ஆசிரியரின் ஆலோசனையைப் பின்பற்றி, தனது பங்கை "விளக்கமுடியாத தெய்வீகமாக நிகழ்த்தினார், மேலும் பாடல் அதன் அனைத்து எளிமையுடன், ஆன்மாவின் முழு அகலத்துடன் வியக்கத்தக்க வகையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டது." அன்று மாலை முதல், ரூபினியின் பெயர் இந்த புகழ்பெற்ற மெல்லிசையுடன் எப்போதும் தொடர்புடையது, அதனால் பாடகர் அதன் நேர்மையை வெளிப்படுத்த முடிந்தது. புளோரிமோ பின்னர் எழுதுவார்: "இந்த ஓபராவில் ரூபினியைக் கேட்காதவர், பெலினியின் மெல்லிசை எந்த அளவிற்கு உற்சாகப்படுத்த முடியும் என்பதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாது ..."

துரதிர்ஷ்டவசமான ஹீரோக்களின் டூயட் பாடலுக்குப் பிறகு, பெல்லினி ரூபினியை தனது பலவீனமான குரலில் நிகழ்த்தக் கற்றுக் கொடுத்தது, மண்டபத்தில் "அவர்கள் ஒரு நரக கர்ஜனை போல தோற்றமளிக்கும் கைதட்டல் புயலை" ஏற்படுத்தியது.

1831 ஆம் ஆண்டில், மிலனில் நடந்த மற்றொரு ஓபராவின் பிரீமியரில், பெல்லினியின் லா சோனம்புலா, பாஸ்தா, அமினா, ரூபினியின் நடிப்பின் இயல்பான தன்மை மற்றும் உணர்ச்சி சக்தியால் தாக்கப்பட்டனர், பார்வையாளர்கள் முன் அழ ஆரம்பித்தனர்.

மற்றொரு இசையமைப்பாளரான கெய்டானோ டோனிசெட்டியின் வேலையை விளம்பரப்படுத்த ரூபினி நிறைய செய்தார். டோனிசெட்டி தனது முதல் பெரிய வெற்றியை 1830 இல் ஆன் பொலினின் ஓபரா மூலம் பெற்றார். பிரீமியரில், ரூபினி முக்கிய பகுதியைப் பாடினார். இரண்டாவது செயலில் இருந்து ஒரு ஏரியாவுடன், பாடகர் ஒரு உண்மையான பரபரப்பை ஏற்படுத்தினார். "கருணை, கனவு மற்றும் பேரார்வம் நிறைந்த இந்தப் பகுதியில் இந்த சிறந்த கலைஞரைக் கேட்காதவர், பாடும் கலையின் சக்தியைப் பற்றி ஒரு கருத்தை உருவாக்க முடியாது" என்று அந்த நாட்களில் இசை பத்திரிகைகள் எழுதின. டோனிசெட்டியின் ஓபராக்களான லூசியா டி லாம்மர்மூர் மற்றும் லுக்ரேசியா போர்கியா ஆகியவற்றின் அசாதாரணமான பிரபலத்திற்கு ரூபினி கடன்பட்டிருக்கிறார்.

பார்பியாவுடனான ரூபினியின் ஒப்பந்தம் 1831 இல் முடிவடைந்த பிறகு, பனிரெண்டு ஆண்டுகள் இத்தாலிய ஓபரா குழுவை அலங்கரித்தார், குளிர்காலத்தில் பாரிஸிலும் கோடையில் லண்டனிலும் நிகழ்ச்சிகளை நடத்தினார்.

1843 இல், ரூபினி ஹாலந்து மற்றும் ஜெர்மனிக்கு ஃபிரான்ஸ் லிஸ்ட்டுடன் கூட்டுப் பயணம் மேற்கொண்டார். பேர்லினில், கலைஞர் இத்தாலிய ஓபராவில் பாடினார். அவரது நடிப்பு உண்மையான பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.

அதே வசந்த காலத்தில், இத்தாலிய கலைஞர் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கிற்கு வந்தார். முதலில் அவர் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க் மற்றும் மாஸ்கோவில் நிகழ்த்தினார், பின்னர் மீண்டும் செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கில் பாடினார். இங்கே, போல்ஷோய் தியேட்டரின் கட்டிடத்தில், அவர் தன்னைக் காட்டினார், ஓதெல்லோ, தி பைரேட், லா சொன்னம்புலா, தி பியூரிடன்ஸ், லூசியா டி லாம்மர்மூர் ஆகியவற்றில் தனது அனைத்து சிறப்பிலும் விளையாடினார்.

வி.வி. திமோகின்: "லூசியாவில் கலைஞரால் மிகப்பெரிய வெற்றி எதிர்பார்க்கப்பட்டது: பார்வையாளர்கள் மையத்தில் உற்சாகமாக இருந்தனர், மேலும் முழு பார்வையாளர்களும் அழுவதைத் தடுக்க முடியவில்லை, இரண்டாவது செயலில் இருந்து பிரபலமான" சாபக் காட்சியை "கேட்கிறார்கள். ஓபரா. ஜேர்மன் பாடகர்களின் பங்கேற்புடன் ரூபினியின் வருகைக்கு சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு "பைரேட்", செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க் இசைக்கலைஞர்களின் தீவிர கவனத்தை ஈர்க்கவில்லை, மேலும் இத்தாலிய குத்தகைதாரரின் திறமை மட்டுமே பெல்லினியின் பணியின் நற்பெயரை மீட்டெடுத்தது: அதில் கலைஞர் காட்டினார். சமகாலத்தவர்களின் கூற்றுப்படி, "வசீகரிக்கும் உணர்வு மற்றும் வசீகரமான கருணையுடன் ..." என்று அவர் ஒரு நிகரற்ற கலைநயமிக்கவராகவும், கேட்போரை ஆழமாக கவர்ந்த பாடகராகவும் இருந்தார்.

ரூபினிக்கு முன், ரஷ்யாவில் எந்த நாடகக் கலைஞரும் இவ்வளவு மகிழ்ச்சியைத் தூண்டவில்லை. ரஷ்ய பார்வையாளர்களின் விதிவிலக்கான கவனம் ரூபினியை அந்த ஆண்டின் இலையுதிர்காலத்தில் நம் நாட்டிற்கு வரத் தூண்டியது. இந்த முறை P. Viardo-Garcia மற்றும் A. Tamburini அவருடன் வந்தனர்.

1844/45 பருவத்தில், சிறந்த பாடகர் ஓபரா மேடையில் இருந்து விடைபெற்றார். எனவே, ரூபினி அவரது குரலைக் கவனிக்கவில்லை மற்றும் அவரது சிறந்த ஆண்டுகளில் பாடினார். கலைஞரின் நாடக வாழ்க்கை செயின்ட் பீட்டர்ஸ்பர்க்கில் "ஸ்லீப்வாக்கர்" இல் முடிந்தது.